سرنوشت را باید از سر نوشت

علی‌اصغر سوادکوهی در کتاب سرنوشت را باید از سر نوشت، شما را به سوی تغییر زندگی‌تان راهنمایی می‌کند. هیچ کس نمی‌تواند زندگی شما را عوض کند، این شمایید که باید زندگی‌تان را بسازید. اما چه‌طور؟

دو قطره آب که به هم نزدیک شوند، تشکیل یک قطره بزرگتر می‌دهند، اما دو تکه سنگ هیچگاه با هم یکی نمی‌شوند پس هر چه سخت‌تر و قالبی‌تر باشیم، فهم دیگران برایمان مشکل‌تر و در نتیجه امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می‌یابد. آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ، به مراتب سر سختتر، و در رسیدن به هدف خود؛ لجوجتر و مصممتر است. سنگ، پشت اولین مانع جدی می‌ایستد. اما آب راه خود را به سمت دریا می‌یابد. در زندگی، معنای واقعی سرسختی، استواری و مصمم بودن را، در دل‌نرمی و گذشت باید جستجو کرد.

افکار و احساسات ما از زندگی، دنیایمان را می‌سازد. شاید بارها پیش آمده که در زندگی احساسی ناخوشایند داشته‌ایم و حتی تصور کرده‌ایم به بن‌بست رسیده‌ایم. در این مواقع انسان مهار ذهن و مغز خود را به‌دست کمبودها و فقدان‌های زندگی می‌سپارد، به هرچیز که می‌نگرد، کاستی‌هایش را می‌بیند و در چنین شرایطی حجمی انبوه از مغز را تصویرهایی از ناتوانی‌های موجود در زندگی انباشته می‌کند. در این صورت تمام تصویرهایی که ما از زندگی داریم، شامل کاستی‌هاست؛ نداشتن خودرو، خانه‌، همسر، فرزند، شغل و پول و هر آنچه در فقدانش به‌سر می‌بریم، مغز ما را پر می‌کند.

مغز انسان این توان را دارد که هر چیزی از هر جنسی را در درون آن قرار دهید و پاسخی در همان راستا به ما بدهد. منظور از پاسخ مغز این است که ضمیر ناخودآگاه، ما را بدون آن‌که خودمان بدانیم، در برابر رویدادها، فضاها و زمان‌هایی قرار می‌دهد که همسو با تصویرهای موجود در مغز باشد، بنابراین هرچه تصویرهای موجود در مغز با بار منفی و کاستی‌ها مواجه باشد، واکنش‌های مغزی نیز از همان جنس خواهد بود. اگر به نداشتن پول می‌اندیشیم و همواره از نداشتن پول و زندگی مرفه می‌نالیم، این روش در مغز ما تصویرهایی از جنس فقر، نداری و کاستی‌ها و کمبودهایی از این قبیل ایجاد می‌کند و هنگامی‌که مغز از این تصاویر انباشته شد، نوبت به ضمیر ناخودآگاه می‌رسد. پس همواره باید مثبت فکر کرد و افکار منفی را دور کرد و اینکه برای بهتر شدن زندگی باید خود را تغییر داد.